San Xoán do Alto

Moi reformada, pero con claros vestixios da súa ascendencia medieval. Aparello de perpiaño e perpiaño pequeno. Atrio. Levantado diante da fachada principal. Está formado por un podio con asento corrido por dentro e teitume a tres augas sostido por oito columnas bastas de granito.

Nave. Cuberta de madeira. Porta principal na fachada , alintelada; sobre ela, celosía en pedra de aspecto prerrománico, cuadrangular, e espadana.
Capela maior. Reforzada con bastos contrafortes , ten arco triunfal de medio punto sobre pilastras pegadas á parede e cuberta de bóveda de canón, con bastas pinturas de elaboración recente. A sancristía está pegada a ela polo flanco norte, e ten planta rectangular e teitume de madeira; tres contrafortes balízana no seu muro norte, o central menos acusado que os laterais.
Retablos. Maior: boa obra do século XVIII, con profusión de dourados e columnas salomónicas; ocupa todo o testeiro da capela maior. Imaxes de san Xoán Bautista, titular, 0,65; san Pedro e san Blas. Lateral esquerdo: barroco popular, século XVIII, con estípites. As imaxes carecen de interese artístico. Lateral dereito: del non restan máis que algunhas imaxes soltas sobre o altar de pedra, moi deterioradas e sen interese. 

Texto © JMGR José Manuel González Reboredo/Inventario artístico de Lugo y su provincia. Tomo I. Abadín – Campelo. Servicio Nacional de Información Artística, Arqueológica y Etnológica, 1975.