Creador: Álvaro Negro

Espazo: San Miguel de Bacurín

Proxecto: CUMIO

“A capacidade evocativa das pezas que propón para o exterior da igrexa, sumado ao desenvolvemento teórico co que xustifica a súa intervención, fan dunha acción mínima a máis axeitada para unha arquitectura que non precisa de grandes despregues.”

 

Ángel Calvo Ulloa, membro do Xurado dos ‘I Premios Connexio, espazos para a reflexión’.

CUMIO, de Álvaro Negro (Proxecto de intervención en San Miguel de Bacurín)

Álvaro Negro propón a instalación de varias pezas de parede esculpidas con granito negro, o mesmo material dalgunhas das tumbas do camposanto de San Miguel, nas tres paredes exteriores da sancristía. Unha proposta abstracta que se integra respetuosamente co contexto. En Cumio o suxeito visual será o triángulo ofrecendo pezas tridimensionales que se desenvolverán análogamente a un canon musical, en forma de polifonía a través do volume, o espazo e o tempo.

 

Foi a visita aos lugares propostos nesta primeira edición dos Premios Connexio o que decidiu a miña presentación, tanto pola potencia paisaxística da contorna como pola riqueza patrimonial desta etapa do camiño primitivo onde aínda se pode sentir unha historia europea labrada nos intercambios culturais que viaxaban polos seus roteiros máis transitados. Álvaro Negro

 

ÁLVARO NEGRO

Álvaro Negro (Lalín, 1973) é un artista que vén analizado o xénero pictórico sen perder de vista as cuestións históricas que, por similitude ou contraste, son pertinentes respecto a o seu status contemporáneo. Así podemos atopar referencias á luz na pintura do Renacemento ou o tenebrismo do Barroco, a unha conciencia da cor respecto a as súas connotacións históricas, un despregamento formal máis aló do cadro —na fotografía ou o vídeo—, e unha constante preocupación pola modulación do espazo e a arquitectura. As súas imaxes se enraízan na cuestión espazo-temporal, e aínda sendo moitas veces abstractas, establecen unha ligazón con experiencias do cotián — evidencias dun modo complexo de ver e estar (no mundo)—. Así o artista recoñécese como primeiro espectador dun proceso perceptivo que dispón formalizado como tal, ben sexa mediante o movemento solar dun claroscuro ou mediante o propio fluír da pintura como axis do espazo entre o espectador e o cadro.

 

A súa titulación académica iniciouse coa licenciatura en Belas Artes na Facultade de Belas Artes de Pontevedra, Universidade de Vigo (1991-1996), posteriormente conseguiu o título de Master na mesma especialidade no Central Saint Martins, University of the Arts, Londres (2002-2003). 

 

Álvaro Negro está actualmente representado por F2 Galería (Madrid) e Galería Vilaseco (A Coruña). Tamén expuxo individualmente en galerías como Fúcares (Almagro), Carlos Carvalho (Lisboa) ou Mario Sequeira (Braga), e institucións como o CGAC (Santiago de Compostela), PALEXCO (A Coruña), Carpe Diem Arte e Pescuda (Lisboa), Fundación Laxeiro (Vigo), ou as sedes en Roma e Nápoles do Instituto Cervantes.

 

Entre as súas exposicións colectivas destacamos:  Salon Video ]hiatus[, R.A.M. Media Art Festival (Arad, Rumania), Welcome to my Loft (Centro Torrente Ballester, Ferrol), Lugares de Incerteza, proyecto Look up! Natural Porto Art Show (Palacete Pinto Leite, Oporto), Antes de ayer y pasado mañana, o lo que la pintura puede ser hoy (MACUF, A Coruña), Mapas, cosmogonías e puntos de referencia (CGAC, Santiago de Compostela), Urbanitas (MARCO de Vigo), Cine y casi cine (Museo Nacional de Arte Reina Sofia, Madrid), Sky Shout. A pintura despois da pintura (Auditorio de Galicia, Santiago de Compostela).

A súa obra está representada en coleccións como a do CGAC, Fundación Barrié de la Maza, Colección  MICA, Colección  Circa  XX—Pilar  Citoler, Colección Purificación García, MAC Gas Natural Fenosa, MARCO de Vigo ou Colección  Würtz.   

 

O seu campo de acción tamén se estendeu á escritura, con ensaios ou textos sobre outros artistas, e ao  comisariado, como o exercido na última edición do Bienal Pintor Laxeiro de Lalín, en  exposciones individuais como Blind  Wall, da da artista Irene  Grau, ou en colectivas como Narrativas Monumentais. Figuras, paisaxes e rituais, no MAC Gas Natural Fenosa. 

 

Outros  reconocimentos inclúen o recente Premio Campocerrado Estampa 2019, o Premio Julián  Trincado (2014) ou o segundo premio no Concurso Bienal de Fotografía Purificación García 2010. Tamén foi bolseiro recibiu a Bolsa Unión Fenosa de creación artística no estranxeiro (2007) e a Bolsa da Fundación Pedro Barrié de la Maza para ampliación de estudos de posgrao no estranxeiro (2002). 

 

Por último cabe destacar a Bolsa como residente na Real Academia de España en Roma (2017-2018), onde desenvolveu o proxecto A presenza pictórica como motivo, orixe da obra mostrada nas últimas edicións de ARCO en Madrid e Lisboa, tamén cun só  project na feira Estampa, na colectiva Abundou en Felices  Curiosiades (Espazo Valverde, Madrid) ou no seu recente individual  Dea Roma ( F2 Galería, Madrid). Este período tamén será obxecto de revisión no CAB de Burgos, nunha exposición a  inagurar en outubro deste ano e que vén complementar a visión retrospectiva que supuxo «E», exposición no CGAC (2017-2018) que puxo en perspectiva a súa traxectoria desde os inicios na segunda metade dos noventa. A publicación homónima que acompañou á mesma é o mellor complemento para penetrarse no seu itinerario artístico.